Nasreddin Hoca ülkemizde yaşamış olan önemli ve benim en sevdiğim karakterlerden biridir. Nasreddin hocanın anlatılan bir çok hikayesi vardır. Bu hikayelerden birini hatırladığım kadarı ile size anlatayım. Nasreddin hoca bir gün yemek yapmak lazım olur. Ancak aradığı tencere büyük tenceredir ve öyle bir tencere de yoktur evinde… Ne yapmalıyım diye düşünürken komşusuna gidip ödünç tencere almaya karar verir. Komşusundan aldığı tencere ile bir güzel yemek yaptıktan sonra kendi ve ev ahalisi karnını doyururlar. Ertesi gün olur ve komşusu tencere lazım olduğu için Nasreddin hocanın evine gelir. Nasreddin hoca kapıyı açar “Hoş geldin komşu” der. Komşusu da “Merhaba hoca bizim şu tencere lazım oldu ben onu alayım der” Nasreddin hoca “Hay hay” der ve tencereyi mutfaktan alıp komşusuna tencereyi verir. Komşu tencereye bakar fakat o da ne tencerenin içinde bir tencere daha var. Komşu hocaya “Hocam bizim tencerenin içinde bir tencere daha var” der. Hoca düşünür taşınır ve “Komşu desene senin tencere doğurdu.” Bunu duyan komşunun gözleri parlar. Daha fazla tenceresi olsun isteyen komşu; “Hocam benim bir işim daha vardı şimdi aklıma geldi o zaman hocam ben bu tencereyi yarın gelip alayım der.” Nasreddin hoca “Hay hay” der ve ertesi gün olur. Komşu kapıyı çalar. Hoca da kapıyı açar ve komşuyu görünce tencereye almaya gider. Her tarafı arayıp tarar bulamaz tencereyi. Bunun üzerine komşuya açıklama yapmaya gider. Nasreddin hoca komşuya der ki “Komşu komşu senin tencere var ya işte onun sanırım canı sıkılmış ve artık evi terketmiş.” Bunu duyan komşu şaşırmış “Aman hocam tencere hiç evi terk eder mi” demiş. Nasreddin hoca “Bre akıllı tencerenin doğurduğuna inanıyorsunda evi bırakıp gittiğine neden inanmıyorsun!”
Nasreddin Hoca Bilmiyorum Boyama Sayfası
